Zrównoważone wydobycie: nie możliwość, ale konieczność

Każdy kawałek kamienia naturalnego opowiada swoją wielowiekową historię. Natura sama kształtuje materiał, nadając mu niepowtarzalne wzory, faktury i kompozycje. To samo z siebie nadaje kamieniowi naturalnemu trwały i zrównoważony charakter, lecz to nie wszystko. Podczas wydobycia i produkcji kamienia naturalnego emitowana jest bardzo mała ilość CO2. Niska emisyjność związana z produkcją jak i trwałość wyrobów z kamienia naturalnego czynią z niego materiał zrównoważony ekologicznie, wpisujący się w zasadę „od kołyski do kołyski”, a podstawą tej zasady jest wydobycie.

Opierając się na głębokim szacunku dla wydobywanego kamienia naturalnego, cały sektor jest silnie zaangażowany w zrównoważony rozwój. Gwarantuje to proces przyjazny dla środowiska, od wydobycia i produkcji po dystrybucję i recykling. Wiąże się to także z odtwarzaniem środowiska naturalnego poprzez plany rekultywacji obszarów, na których prowadzona jest działalność wydobywcza. To obowiązek bezwzględny, nie tylko dla rządu kraju, w którym znajduje się kamieniołom, ale także dla wszystkich osób zaangażowanych w proces wydobycia i pracę nad produktem i jego jakością.

„Niemniej jednak branża jest świadoma, że faunie i florze można wyrządzić szkody. Dlatego wszystko jest ściśle regulowane”.

Wszystko zaczyna się od złożenia wniosku o zezwolenie na prowadzenie kamieniołomu. Z góry jest np. ustalone, na jaką głębokość można wydobywać, dodatkowo należy też przedstawić gwarancje finansowe. Należy jasno określić na piśmie, ile miejsc pracy utworzy kamieniołom, w jaki sposób zostanie zagwarantowane bezpieczeństwo, jaki wpływ będzie to miało na środowisko, a także należy przedłożyć wodoszczelny plan przebudowy. Plan ten opisuje dokładnie, co stanie się z terenem po wyczerpaniu lub zamknięciu kamieniołomu. To, co dokładnie powinno i można zrobić, różni się w zależności od kraju i miejsca. W zależności od okolicy, na przykład obszar z dużą liczbą jezior raczej nie skorzysta na dodatkowym zbiorniku wodnym.

Od kurortów po parki przyrody

„Ten plan przebudowy musi zostać zatwierdzony, biorąc pod uwagę, że jego celem jest przywrócenie naturalnych procesów zachodzących na terenie obiektu” – dodaje Gilles van Overberghe. „Wiele ciekawych przykładów można znaleźć w kraju i za granicą."

"W Lessen w Walonii w starych kamieniołomach znajdują się obecnie naturalne jeziora, z których korzystają m.in. kluby nurkowe. Proces renaturyzacji można rozpocząć nawet wtedy, gdy kamieniołom jest nadal aktywny. W naszym własnym kamieniołomie Silver Pearl obsługiwanym przez Larvik Granite w Norwegii sadzimy już drzewa i krzewy na górskiej glebie, którą produkujemy w procesie ekstrakcji. Miejscowi mieszkańcy są z tego zadowoleni, ponieważ zasłaniają widok na sam kamieniołom. Dostępne są także plany przebudowy kamieniołomów Kilkenny Limestone, Granitarn i Cameleon.”

Dobrym przykładem możliwości jest kamieniołom Hundred Acres w St. Cloud w Stanach Zjednoczonych. W 1960 roku dawny kamieniołom czerwonego granitu przekształcono w park przyrody, w którym miłośnicy natury mogą teraz w pełni cieszyć się korzyściami płynącymi z działalności dawnego kamieniołomu. Znajduje się tu jezioro o głębokości 12 metrów do którego można skakać z pobliskich klifów, jest to także idealne miejsce do nurkowania, łowienia ryb i jazdy na nartach wodnych. Park przyciąga co roku około 125 000 gości. „Nie ma sztywnych wytycznych” – mówi Gilles. „Bierze się pod uwagę klimat, lokalizację i charakterystykę terenu. Konsultujesz się z władzami i społeczeństwem - tak kształtuje się plan przebudowy."

Pozytywny wpływ

Niezależnie od działalności wydobywczej kamień naturalny jest materiałem o pozytywnym i niezwykle długim cyklu życia. Jedyną rzeczą zużywaną podczas wydobycia, transportu, produkcji i wykańczania tego materiału jest energia. Emisje CO2 są praktycznie ograniczone do transportu ze względu na aktywne inwestowanie całego sektora w obiekty neutralne energetycznie.

„Kamień naturalny ma żywotność od 50 do 75 lat i można go następnie w całości poddać recyklingowi w innych sektorach, np. w budownictwie drogowym. To samo badanie pokazuje, że ceramika ma żywotność od 30 do 50 lat i jest trudna do recyklingu. Podobne wyniki uzyskuje kompozyt kwarcowy, o żywotności od 25 do 30 lat. Ponadto produkcja obu tych materiałów wymaga znacznie więcej energii. W Brachot aktywnie angażujemy się w optymalizację naszych maszyn, a także w zapewnienie bardziej zrównoważonego rozwoju wszystkich naszych zakładów na całym świecie. Instalujemy panele słoneczne, aby zapewnić ekologiczną energię, stacje uzdatniania wody i systemy gromadzenia wody itp. W ten sposób przyczyniamy się do zrównoważonego rozwoju materiałów, z którymi pracujemy na co dzień."